Sevgi Soysal`ı anmak, ölümlü dünyaya yazıklanmanın, doyamadığının ardından çaresiz bir özlemle kavrulmanın ötesinde bir hisle dolduruyor beni. Tam da kendi serüvenine yaraşır bir telaşla çekip gidivermiş bu çapkın kadını hatırladıkça içim içime sığmıyor. Birden çok gençmişim gibi, mucizeler saçımı okşuyormuş gibi, özgürlükten nefesim daralmış da başım dönüyormuş gibi bir his. Oturmuş bu yazıyı yazarken de yüzümün kızarması pahasına gerekçeler arıyorum. Erken gitmişler için insan ancak kişisel serüvenini yazabilir, diyorum. Kaderin çarmıha geriverdiği o kendi sözü olan insanlar için sana yaşattıklarından ötesini söylemek günah. Utanmamaya çalışıyorum. - Yıldırım Türker- Sevgi Soysal Bakmak`ı, Politika gazetesinde yayımlanan yazılarından derlemiş. Yetmişli yılların Ankarası gibi karanlık bir ortamda kaleme alınan bu yazılar, yurdunun sorunlarına duyarlı herkes için hala kalıcı değerdedir.