“İnsanlara, ölümü örtbas etmeye çalışan kuru gürültü değil, soluk alabilecekleri geniş ufuklar gerekli pek aziz prensim. Bence kentin surları yıkılmalı. Bizler duvarların içini durmadan taş, mermer yığınlarıyla dolduracağımız yerde, dışına doğru açmalıyız, genişlemeliyiz.”
Evlenmeye fırsat bulamamış, kendini kaptırdığı dersleriyle öğrencilerinin “Hayalci Hoca” lakabını taktığı tarih öğretmeni Kâmil Kaya kişiliğinde, “tarih ve bugün” ya da “anlatılan ve hayat” sarkacında salınan roman, Kaya’nın emekliliğinde hep görmek istediği Viyana’da bir anlamda hep ıskaladığı hayatın kuşatmasına uğrayışına da odaklanıyor…” Sefa Kaplan
|