Çarlık rejiminin yıkılmaya başladığı yıllarda, İvan İlyiç adında bir general, davet edilmediği hâlde alt düzey bir memurun düğününe katılır ve herkesin kendisi hakkında “Ne kadar yüce gönüllü bir insan olduğunu!” düşündürmek adına Hümanizimden bahseder ve yenileşen Rusya’da soylu ve sıradan halk ayrımının kalkması gerektiğini savunur. Fakat işler istediği gibi gitmez; söylemleri ve davranışlarıyla kendisini komik duruma düşürdüğü gibi davetlilerin ve düğün sahiplerinin de huzurunu kaçırır. Dostoyeveski, insanın zayıflıklarını, zaaflarını ön plana çıkardığı öyküsünde, aynı zamanda dönemin Rusya’sının içinde bulunduğu sınıfsal ayrımları ve düşünce yapısını da kendisine has bir üslupla dile getiriyor.