Onu hiç tanımamış olsaydı, onu tanımak için

bütün gücünü kullanacağını biliyordu.

Şimdi onu en iyi tanıyan insandı ve onu

hiç tanımamış olmak için bütün gücünü kullanıyordu.

Sevdiği adam tarafından bir deniz kenarında terk edilen Saye için hayat orada durmuştur. İleriye adım atamaz hâle düştüğünde, onu yerden kaldıran en yakın arkadaşları olsa da esas sebep çok başkadır. Aradan geçen altı yıl boyunca hayatını düzene sokup, kendince yaşamaya alışan genç kız bir sabah hiç ummadığı bir güne gözlerini aralar. Onu yıllar önce terk eden adam, Alparslan artık

geri dönmüştür ve görülmeyen bir hesaplaşma sebebiyle yüz yüze gelmeleri gerekiyordur. Bu yüzleşme onlar için ne kadar yıkıcı olsa da, öte yandan açıkta kalan yaraların kabuğu hâline gelecektir.

Aşk, yıllar geçse bile iki insanı bir arada tutmaya

yarayacak kadar güçlü bir duygu mudur?

Yoksa aşk, yıllar sonra karşı karşıya gelen iki âşığın birbirini affetmesine bile engel olacak kadar şiddetli bir öfke midir?

"Ben neden kör olamadığım bir insanın

nankörlüğüyle sınanıyorum?"