baykuşlardan biraz farklı. Pek öyle cesur ve becerikli biri değil. Aslında çok sakar ve korkak. Arkadaş canlısı da sayılmaz, hatta oldukça huysuz ve yalnız. Üstelik tüylerinin rengi de diğer baykuşlar gibi gri, siyah, beyaz ya da alacalı değil. Koyu pembe. Boya kutusunu devirip altında kaldığından beri. Letargo Doğal Yaşam Parkı’nda görkemli bir ağaçta yaşıyor. Günlerini, dalına yığdığı en leziz pizza tadındaki yemleri atıştırarak ge-çiriyor. Parkta yaşayanlarla, özellikle havalı papağan Roni’yle ve çığırtkan maymun Arno’yla hiç geçinemiyor. Onlar yetmezmiş gibi bir de başına dert olan bilgiç baykuş Sapientone’yle uğraşıyor. Çok yem yemekten fenalık geçirmek, tavus kuşunun üstüne düşmek, yem deposunu talan ederken yakalanmak, timsahın ağzından son anda kurtulmak ve elbette veterineri gagalayıp Roni’nin tüylerini yolmak onun için sıradan olaylar. En çok sevdiği şey ise çocuklar. Sevimli, sorumluluk sahibi, akıllı ve uslu çocuklar... Tünediği ağacın önünden geçen her çocuğun onu çok sevimli bulmasını bekliyor. Hem de çok uzun zamandır bekliyor...Bir baykuşun başına gelebilecek en inanılmaz ve komik olayları okumaya hazır mısınız? Ancak okurken bir şeyi unutmayın! O sıra-dan bir baykuş değil, o Bay Kuş.