Vahdet-i vücud, İbnü'l-Arabi tarafından sistematik hale getirilen ve kendisinden sonra başta Fususu'l-Hikem şarihleri olmak üzere, pek çok sufi-müellifin tasavvufla ilgili görüşlerinin merkezini oluşturan bir "varlık" tasavvurudur. İbnü'l-Arabi ve Sadreddin Konevi'nin Tanrı-alem irtibatını açıklamayı hedef alan, varlık, insan ve alem görüşleri bu temel kavram ekseninde tahlil edilebilir.

Büyük şair-sufi Abdurrahman Cami, Konevi'nin ifadeleri olmadan vahdet-i vücudu anlamanın mümkün olmadığından söz eder. İşte Konevi bu küçük eserinde vahdet-i vücud ve bununla ilgili en önemli meseleleri ele alıp, vahdet-i vücud'un dayandığı esasları veciz bir üslupla ortaya koymaktadır.
Ekrem Demirli