"Nedir hikayeden beklentimiz? Hayatı öncelemesi ve yalanı dışlaması. Gerçeküstü görünse bile bizi hakikat'in yanına biraz daha, biraz daha yakınlaştırması."
Sesini edebiyatın kadim esrarına katan bir göçebenin, yersizyurtsuzlaşan bir duyarlılıkla damıttığı mahrem hikayelere çağırıyor okurunu. Acemi terzilerin kesip biçtiği bir hayatın, sınırları aşan bir coğrafyaya dağılmış parçalarını ilmek ilmek yeniden birleştiriyor. Farkına varamadığımız kimi anların nasıl da upuzun birer süreç, bütün bir ömrün kim bilir belki de tek bir andan ibaret olduğunu imliyor.
Hayata sessizce ama hep içeriden, hep derinlemesine bakıyor Şehrazat. Issız odalarda saklı sesini, dingin ve bilge sözlere bağışlıyor.