III. Selim'in kimi bakımlardan bir "modernist" olduğunu düşünmek mümkünse de icraatları göstermektedir ki o, gelenekçi ıslahatçılarla modernist ıslahatçılar arasında bir köprüydü. 1789 yılında tahta geçtikten sonra, Yeniçeriler, sipahiler ve humbaracılar olmak üzere mevcut askeri ocakları modernize ve ıslah etmeye koyuldu. Savaş tehdidi daha kapsamlı ve radikal ıslahatları imkansız kıldı. Savaş bittikten sonra önemli bir değişiklik meydana geldi. Eski ocakları -ya da en azından bu tür ıslahatları kabullenecek olanları- ıslah etme çabalarına devam ederken bir yandan da Yeniçeri ve sipahi ocaklarının zayıflığına ve itaatsizliğine, Nizam-ı Cedid ordusunu kurarak karşılık verdi. III. Selim'in sınırlı askeri ıslahatları amaçlarının çok ötesinde sonuçlar verdi. Askeri mülahazalarla yabancı dil ve tekniklerle eğitim alan Osmanlılar, Avrupa literatürünün içine dalarak Avrupa yaşam tarzını ve fikriyatını algılayabildiler. III. Selim, Osmanlı İmparatorluğu'na yeni kurumların, uygulamaların ve fikirlerin gelmesini sağladı; eski ıslahat kavramının yerine yenisinin konduğu bir süreç başlattı.