MÖ 399’un ilkbaharında, yetmiş yaşındayken din­sizlik ve gençlerin ahlakını bozma suçlamalarıyla Ati­na’da mahkeme önüne çı­karılan Sokrates “sözleriyle değil işleriyle” kendini sa­vunur. Kendisini “ustalık­la” savunacak bir konuşma­yı okumayı, öğrencilerinin ödeyeceği yüklü bir kefaleti ya da hayatının son günle­rini sürgünde geçirmeyi reddederek bile isteye ölü­müne yürür.

Savunma yorumcular tara­fından sıklıkla çok az, hatta hiçbir felsefi ana fikre sa­hip olmamakla eleştirilir.

Oysa yukarıda sunula öykü Savunma’nın sadece kurgusal iskeletidir. Platon’un mahkeme önün çıkardığı Sokrates’in kendisinden çok, onun hakikati ortaya çıkarma yollandır. Hakikati araştırma yolları Sokrates’in ahlakının kurucu öğeleridir. Aslında Savunma diyalektiğin diyalektik bir gerekçelendirilmesini sunar. Platon’u: gözünde itham edilen de Sokrates'in uğruna öldüğü de bu yöntemdir. Sokretes’in yaşamı da ölümü d bu yöntemin başarısını ortaya koyar.