…nefes alıp vermeseydi öldüğünü ya da bir rüyada olduğunu düşünebilirdi. Saçlarının arasına karıştı rüzgâr, öyle naifti ki saçlarını okşadığını sandı. Göğe doğru kaldırdı başını, birkaç bulut ilişti gözlerine. Öylece duruyor, rüzgâra rağmen kımıldamıyorlardı. Sanki o an zamanın, her şeyin bir anlığına donup kaldığını hissetti. Hareket eden, akan tek şey rüzgârdı.

İnsan, içinden geçip gittiği yaşamda parıldamak ister, her şeye ve herkese rağmen. Kimi zaman avcı olur, kimi zaman da av ancak zamanla fark eder ki av da avcı da aynı bedeninin içinde hapistir. Cangül Soydemir, Bir Su Damlası Kadar Hafif’te, modern yaşamın kuşattığı insanları tüm çıplaklığıyla anlatıyor. Herkesin hikâyesi birbiriyle kesişir ancak bu kesişmeler büyük kırılmaları beraberinde getirir. Kırılmalar sarsıcı olduğu kadar şaşırtıcı, ilgi çekicidir.

Su Damlası Kadar Hafif, günümüz insanının yaşamdaki gerçekliğini zarif ve etkileyici bir dille okura sunuyor.