Fantastik edebiyatın kraliçesi Nazlı Eray’dan sarsıcı bir

metafor-roman!

Geride bırakılmış uzun, renkli bir hayatın acı-tatlı hatıraları, bu romanda adeta büyülü bir mercekten süzülerek bir müsveddeye giriyor. Hayatımın Müsveddesi ’nde, geceleri yazılıp sabahları okunamayan tomarlara karalanmış anılar, düşler, hayaller, buruk ama cümbüşlü bir geçit yapıyor. Nar tanesindeki şehirler, kahkahalarla dolu bir cenaze, güvercine dönüşüp uçan apartman kapıcısı Mösyö Hristo, öldükten sonra ruh çağırma seanslarında işe başlayan Ali; hatta Pirandello, Paganini ve Cahide Sonku, kahramanımızın müsveddelerinde buluşuyor.

Mösyö Hristo satırları kitabın içine attı. Elime alıp iyice salladım kitabı. İçinden gülüşmeler, acı bir hıçkırık, fısır fısır konuşmalar, isyan çığlıkları, yaşlı birinin gençliğini hatırladıkça aklından geçen gürültülü düşünceler, kalpteki duygular, eski ve yeni günler, kuş sesleri geliyordu.

“Bu burada dursun,” dedim Mösyö Hristo’ya. “Mayalansın. Her şey yerine otursun. Yarına kadar açmayalım.”

Kitabı rafa kaldırdım.