“Ben yıldız yoklardım karanlıkta, incir ağaçları gülümserdi. Ve bir yarasa kapımızda gece nöbetindeydi. Zaman, kim bilir ne zamandı. Hatta belki çocuktum. Susardım, sessizliğim şiirdi. Sen öyle uzaktan, acıta acıta bakardın bana. Gözlerin kömür kömürdü. İçinde güler yüzlü insanların yaşadığı rengârenk hikâyeler anlatırdın hep. Anlardım, sevginin yaşı o zamanlar bir ömürdü...”

...

Sevgi, dostluk, hayat dolu hikâyelerden örülü, farklı farklı insanların, eskimeyen sevdaların, çilek kokulu yılların ve küçük mutlulukların kitabı... Gençlik, insanın başına hayatta bir kere gelir. Ve hayat, sevince güzeldir.