Kimine darbeci, kimine Ergenekoncu dediler. Solculara ve muhalefete, Bunlar ateist, bunlar terörist diye seslendiler. Cemevleri ve Karstaki İnsanlık Anıtı heykelini ucubeye benzetip, Gezi eylemine katılan herkesi çapulcu ve darbeci ilan ettiler. Eleştiren, itiraz eden ve hak arayanları, Tomadan sıktıkları suyla, gaz bombalarıyla, cop darbeleri, gözaltılar ve davalarla korkutmaya çalıştılar. Ama hiçbiri Yusuf Yerkelin tekmesi kadar ötekilerin canını yakmadı. 14 Mayıs 2014 günü, Başbakan bir vatandaşı tokatlarken, birkaç dakika sonra Özel Kalem Müdür Yardımcısı Yusuf Yerkel de Başbakanın konvoyundaki cipe tekme atmaya çalışan madenci Erdal Kocabıyıka benzeri görülmemiş bir hırs ve kinle tekme üstüne tekme atmaya başladı. O tekme on yıldan beri türlü çeşitli hakaretlerle ötekileştirilmiş olan insanları aşağılamanın en rezil biçimiydi. O tekme yalnız Erdal Kocabıyıka atılmıyordu, o tekme her itiraz edene ve her sesini çıkarmaya yeltenene atılıyordu. Bu kitap o tekme unutulmasın diye yazıldı. Ey halkım o tekmeyi unutma!